ขึ้นต้นวัยรุ่นไปงั้นแหละค่ะ จะเขียนเรื่องสำหรับคน’มีอายุ’ หรือคนที่ภาระกิจยุ่งเหยิงในชีวิตนอกโลกแห่งการวิ่งใบนี้
.
ในช่วงชีวิตที่มีภาระต่างๆท่วมตัว ทำอย่างไรดีเวลามาวิ่งแล้วขาหมดแรง
.
ก็มีวิธีต่อสู้กับวิถีชีวิตช่วงต่างๆ ด้วยการเทรน 3 แบบนี้ดูนะคะ
.
แบบที่หนึ่งคือ วิ่งน้อยวันลง แต่เป็นการวิ่งแบบคุณภาพ
.
นักวิ่งที่มีอายุ 40 ขึ้นไป (หันกันเลิ่กลั่ก) จะได้ประโยชน์จากการเทรนแบบนี้ เพราะว่าร่างกายเราจะพักฟื้นตัวช้าลงแล้วนะคะ ถ้าเราวิ่งน้อยลง แต่เจาะวิ่งในสิ่งที่นักวิ่งจำเป็นต้องเทรน เช่น speed workout, tempo run, long run (ถ้าเป็นช่วงเทรนมาราธอน) หรือ easy run (หรือ วิ่งสลายกรด)
.
เมื่อเราได้พักดี แทนที่จะระดมวิ่งทุกวันเพราะติดวิ่งหรือเพราะกลัวรู้สึกผิด พักบ้าง หยุดบ้าง ร่างกายเราก็จะ’สตรอง’ สำหรับการวิ่งครั้งต่อไป
.
แบบที่สอง เทรนตามร่างกายสั่งมา
.
ถ้าเรามัวแต่เทรนตามเพส โดยไม่ฟังร่างกาย performance ก็จะกระทบนะคะ เพราะแทนที่ร่างกายจะได้พักฟื้นตัว ดีๆแล้วมาเทรน เรากลับไปเพิ่มความเครียด ให้ร่างกายที่เครียดอยู่แล้ว การเทรนแบบนี้ ทำเมื่อเราเหนื่อยมา จากการเดินทาง งานการ ป่วยมา เจ็บมา หรือ jet lag กินไม่พอ นอนไม่หลับมา
.
ถ้าเราไปกดดันให้วิ่งให้ได้ เพสนู่นนี่ตามต้องการ นอกจากจะทำไม่ได้แล้ว ถึงแม้ว่า หายใจยังดีอยู่แต่กล้ามเนื้อขาจะเสี่ยงต่อการบาดเจ็บได้
.
การเทรนแบบนี้เป็นการสลับเอา easy run มาใว้ในวันที่เหนื่อย พึ่งลงจากเครื่องมา เมื่อคืนประชุมถึง 4ทุ่ม ไม่ต้องตามตารางเป๊ะ แล้วเมื่อถึงวันที่เราพร้อม เราอาจจะวิ่งได้ดีกว่าที่เราคาดใว้อีกค่ะ ตารางบางครั้งมีใว้ผ่อน ใว้สลับนะคะ
.
เมื่อร่างกายอยากพัก ต้องให้พักค่ะ ทำยากนะ บอกแล้ว นักวิ่งสายใจอัลตร้าทั้งหลาย
.
แบบที่สาม เมื่อพักต้องเติมพลัง
.
สำหรับนักวิ่งที่ลงงานแข่งถี่ๆ เมื่อมีช่วงที่พักได้ขอให้พัก เค้าเรียกว่าลงทุนในการพัก มิฉะนั้นนั้นเราก็จะมีความเครียดสะสม แล้วท้ายสุด มากๆเข้าก็ต้องพักนานเลย มี in season ก็จะต้องมี off season อยู่ในตารางด้วย
.
เพราะการที่เรารู้นะว่าเราฟิต แข็งแรงแต่วิ่งขาไม่ไป แต่ยังไม่เหนื่อยเท่าไหร่เลยเนี่ย มันหงุดหงิด แต่ขอให้คิดว่า แม้แต่นักวิ่งระดับโลกเค้าก็พัก
.
ไม่เท่นะคะ ที่จะตะลุยวิ่งไปลงทุกงานติดๆกัน แต่สุดท้ายเจ็บป่วยทีนี่แรงเลย
.
ลองมานั่งแพลนดีๆ เป็นรายปีว่า ปีนี้เราจะลงกี่งาน พักเท่าไหร่ มองอย่างเป็นภาพรวมทั้งปี ไม่ใช่ลุยๆไปเดือนต่อเดือน ถ้าคิดว่าจะเอาดทางนี้ก็ต้องเอาให้จริงค่ะ
.
ปากกากระดาษเอามาเลย วางแผนรายปี และที่สำคัญ ทุกคนรู้หมดแต่ไม่ทำ คือกินดี เพื่อรักษาตัวเอง
.
เป็นนักวิ่ง ไม่ยากหรอกค่ะ เทรนเอา กดดันเอา แต่จะเป็นนักวิ่งคุณภาพที่วิ่งได้นานๆ มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงสมบูรณ์นั้น ต้องมีศิลปะค่ะ
.
พัก กินดี วิ่ง แค่นี้เองนะ จริงๆแล้ว
.
ไปแล้วนะคะ จะพาขาที่ดีข้างแพลงข้าง กับใจอัลตร้าหนึ่งดวงนี้ ไปโตเกียวแล้วค่ะ เครื่องมาแล้ว
.
คุยกันใหม่ที่โตเกียวค่า